'راز' تنها پروانه خوش‌نقش رسانه ایران

 مشرق - کسانی که احتمالاً گذرشان به تلویزیون ایران -معروف به سیما یا رسانه ملی*- ‌افتاده باشد شاید ‌برنامه "راز" را از شبکه 4 دیده باشند. این برنامه از معدود برنامه هایی در تاریخ تلویزیون وطنی است که در انتخاب سوژه ها و نحوه پرداختن به آنها فعلاً دچار تکرار و ابتذال نشده است. از همه مهمتر در شرایطی که موضوع "‌جنگ نرم"‌ در مقابله با اهداف و آرمانهای جمهوری اسلامی بسیار جدی است و هرکس و ناکسی برای اینکه خودش را وفادار به آرمانهای انقلاب نشان دهد، بدون دانستن مفهوم و منظور و مصداق و ... ،‌ این عبارت را بکار می برد و واقعاً در برهوت حرف جدی در رسانه،‌ "راز" تنها نسیم روح نوازی است که هفته‌ای یکی دوبار وزیدن می گیرد و دل، خوش می‌شود به اینکه نه بابا، بالاخره هنوز برنامه‌ای رها از کلیشه‌ها و دغدغه‌مند و دلسوز برای نظام در رسانه وجود دارد...

شاید یکی از مهمترین ویژگی‌های این برنامه،‌ نوع نگاه "نادر طالب‌زاده" مجری برنامه و همکارانش به موضوعات از هر سه جنبه اسلامی – انقلابی و ملی باشد. کمی به اطرافیان خودتان دقت کنید؛ احتمالاً شما هم تایید می‌فرمایید که افرادی با سلیقه‌های مختلف سیاسی،‌ حزب‌اللهی‌ها و علی‌الخصوص دانشجویان و نخبگان پایبند به نظام و انقلاب،‌ و حتی کسانی که خیلی دغدغه سیاسی و فرهنگی ندارند اما دلسوز ایران اسلامی‌اند با "راز" ارتباط خوبی برقرار می‌کنند و به قول معروف بازار "راز" داغ است.
با اینکه نوع نگاه و انتقادهای این برنامه از مسئولان و برخی سیاست‌گذاری‌ها، به‌ویژه در عرصه فرهنگ، جدی و بنیادی است و انگشت بر نقاط تعیین کننده می‌گذارد اما حسی که از آن برمی‌خیزد "‌امید، مقاومت و اصلاح بر مبنای آرمانهای انقلاب"‌ است.
اتفاقاً خطر از همین‌جا شروع می‌شود؛ خطری برای مدیران رسانه و البته مدیرانی که شاید برنامه‌های "راز" به نوعی نقد آنها باشد. نمی‌دانم برنامه "راز" شانزدهم دی را دیده‌اید یا نه؟
‌عبارتی که روی صفحه تلویزیون برای موضوع برنامه انتخاب شد این بود:‌

"‌آبادان و خرمشهر،‌ از افتخار تا انتظار"‌

در این قسمت، "راز" با تاکید بر اقدامات مثبتی که در بازسازی برای آبادان و خرمشهر انجام شده، به‌صورت مستند و ظریف، نقایص فرهنگی،‌ اجتماعی و اقتصادی را نشانه رفته بود. افرادی هم که در استودیو حضور داشتند سابقه ارادات خود را به نظام و انقلاب نشان داده‌اند؛ اما یکی از مهمانان تلفنی برنامه که ظاهراً نماینده آبادان در مجلس و به نام آقای کعبی بود، برنامه را «سیاه‌نما» ارزیابی کرد. جالب اینجا بود که نماینده دیگر آبادان در مجلس به اسم آقای دکتر دهدشتی کاملاً موافق برنامه بود. آقای کعبی که خیلی هم تند و عصبانی صحبت می‌کرد، موضوعات مطرح شده در برنامه را نفی زحمات کشیده شده برای خرمشهر و آبادان می‌دانست ولی من و خانواده‌ام که به اتفاق این برنامه را می‌دیدیم به هیچ عنوان چنین حسی نداشتیم. بعداً هم که با چندتایی از دوستان فعال سیاسی و فرهنگی از جبهه انقلاب صحبت کردم آنها هم حس مثبتی داشتند.
این مجال فرصتی برای اثبات مثبت بودن برنامه اخیر راز نیست اما زنگ خطری برای تصمیم درست مدیران تلویزیون و در رأس آن‌ها شخص آقای "ضرغامی" است که فارغ از فشارها و هیاهوی کم‌کاران، حامی "راز" باشند. شاید شما هم موافق باشید که این برنامه تاثیرگذارترین برنامه رسانه در جبهه جنگ نرم فرهنگی است. برنامه ای که آرمان‌های امام و رهبری را مطالبه می‌کند.
یادم هست که یکی از دوستان که در انگلیس دکترای هنر می‌خواند؛ در یکی از فعالیتهای تحقیقی‌اش کلمه "ایران" را به افراد مختلف نشان می‌داد و از آن‌ها می‌خواست اولین کلمه‌ای که به ذهنشان می‌آمد بگویند. یکی از این افراد – اگر اشتباه نکنم خانمی از شرق آسیا بود - واژه "پروانه" را به کار برده بود و می‌گفت: «ایران مانند پروانه‌ای زیبا و خوش نقش است که اگر مردم دنیا تعقیبش کنند در گلستان آزادگی قدم زده‌اند.»

آیا "برنامه راز" با آنچه تاکنون از آن دیده‌ایم، پروانه خوش نقش رسانه نیست؟